donderdag 28 april 2011

Passend Onderwijs II

Zomaar een klas op een basisschool. Achtentwintig kinderen.
Twee met een zeer laag IQ,
één met een stoornis in het autistisch spectrum,
twee met een andere psychiatrische stoornis,
twee met een concentratiestoornis,
één hoogbegaafde,
drie die op alle fronten minstens een jaar vooruit lopen op de stof, voor wie alles wat op school gevraagd wordt een invuloefening is, en die dus flink extra uitdaging behoeven,
daarnaast nog eens vijf die minstens een jaar vooruit lopen op de rekenstof,
vier met een taalachterstand vanwege het feit dat ze thuis een andere taal spreken,
één met een hersenbeschadiging en een leerachterstand van twee jaar,
twee dyslecten,
en vijf min of meer normaal functionerende kinderen.

Ik verzin dit niet, het is mijn klas.

Nog een geluk dat ze dit jaar allemaal redelijk goed op hun stoel kunnen blijven zitten en van elkaar afblijven. Maar om nou te zeggen dat het me lukt om een klimaat te scheppen waarin al deze kinderen zich optimaal kunnen ontwikkelen?

En dan moet het nieuwe stelsel Passend Onderwijs nog worden ingevoerd. Toen ik op de PABO leerde over Weer Samen Naar School dacht ik, ach, er zal er af en toe eens een tussen zitten, en dan is er toch dat samenwerkingsverband - dat loopt wel los. Zou Marja van Bijsterveldt dat misschien ook denken?

Binnenkort zal ik ook eens proberen te schetsen welke gevolgen bovenstaande heeft voor de gang van zaken in de klas. Voor wie zich dat niet nu al kan voorstellen.

2 opmerkingen:

  1. Hoe zouden docenten van de PABO naar je beschrijving kijken? En..(nog belangrijker) wat zouden zij gaan doen aan de deskundheidsbevordering van studenten die met een gerede kans met soortgelijke groepssamenstelling te maken zullen krijgen?
    En...hoe zit met met de ondersteuning die je van een intern begeleider krijgt?...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik vraag me af of je het moet zoeken in deskundigheidsbevordering of dat het tijd is voor bezinning: is een school een zorginstelling of een onderwijsinstituut? Het kán allemaal wel - je kan ook met 100 kinderen op het dorpsplein gaan zitten en met een stok in het zand schrijven.

    Een extern adviseur met belang in onderwijsknelpunten zei: "Impossible is just an opinion". Suggestief misbruik van een overigens waar woord. Het is niet onmogelijk, maar de vraag is of het deugt. Kiezen voor "deskundigheidsbevordering" tav steeds meer zorgleerlingen betekent collaboreren met een foute beweging.

    BeantwoordenVerwijderen