De bijen halen nectar uit de bloemen, en daar maken ze honing van. Ze consumeren niet zomaar, ze maken iets dat zij alleen ervan kunnen maken. Volgens Seneca is dat de manier waarop je zou moeten luisteren naar je leermeesters: laaf je aan hun lessen, maar maak er vervolgens zelf je eigen honing van.Gisteren liet ik de kinderen van groep 4 schilderijen zien uit de kunstgeschiedenis, waarin je kon zien hoe perspectief werkt. Daarna legde ik ze uit hoe ze zelf in een tekening dat effect konden bereiken. Een jongen vroeg me om nog even Hobbema's Laantje van Middelharnis op het digibord te tonen, toen hij zelf aan het tekenen was geslagen. Hij zoog er de nectar uit en maakte er zijn eigen honing van.
.JPG)
Ik dacht aan de leraar en zijn leerlingen. In welke leerling verheugt een leraar zich het meest? De leerling die precies weet wat zijn leraar wil horen en dat antwoord tot op de letter nauwkeurig produceert? Is het de leerling die bij alles wat de leraar vertelt vraagt, of het in de toets zal worden overhoord? Of is het de leerling die alles wat zich aandient in zich opzuigt, en die met een antwoord komt dat de leraar verrast, hem aan het denken zet, en hem doet beseffen, dat er nog andere manieren zijn om tegen het opgegeven vraagstuk aan te kijken, dan hij zich vooraf bedacht had?
In welke scholen zou de Inspectie van het Onderwijs zich het meest verheugen? Zijn dat de scholen die het toetsingskader uit het hoofd kennen en daar tot in alle details aan beantwoorden? Of is het de school waar ieder teamlid weet waar het hem in het onderwijs om begonnen is, die dat met argumenten kan onderbouwen en die kan laten zien waarin die visie zichtbaar wordt in de dagelijkse praktijk?
De vraag is niet wat er moet. De vraag is wat jij belangrijk vindt.
Pluk niet de bloemen maar doe zoals de bijen die hun eigen honing maken.
Volgens mij is de eerste vraag wat voor soort inspecteur er langs komt... in wat voor school die persoon zich het meest verheugt is dan de volgende vraag.
BeantwoordenVerwijderenDoen wat jij belangrijk vindt is leuk, tot het moment dat iemand die macht over je heeft, iets anders belangrijk vindt dan jij. (Helaas werkt dat bij mij op het werk ook zo.)
Maar ik onderstreep je gedachte op zich van harte. :-)
Als het niet waar is, laten we het dan waar maken!
BeantwoordenVerwijderenWat zegt @ArnoldJonk - hoofdinspecteur PO - klopt het wat ik beweer in dit blog?
BeantwoordenVerwijderen@ArnoldJonk: @hesterij Als een school haar visie op goed onderwijs goed in de praktijk uitvoert, met effect voor lln, gaa wij vast blij naar huis.
BeantwoordenVerwijderen@ArnoldJonk: @hesterij Een school waar de hoogste doelstelling is om te voldoen aan onze minimumnormen, wie gaat daar eigenlijk blij naar huis?
BeantwoordenVerwijderenWe geloven in de maakbare wereld. Zo gaan we de toekomst voorspellen van de ontwikkeling van kinderen middels een ontwikkelingsprofiel, alsof het machines zijn, voorspelbaar met een vaststaande uitkomst. Ik ben voor het stellen van hoge doelen, ambitie voor ieder kind, individueel. Maar waarom we dit weer middels protocollen vast moet leggen, voor wie? Vanuit welk vertrouwen naar de leerkracht? En met welke administratieve en controlerende last? Laten we ajb eens teruggaan naar vertrouwen. De scholen die hun werk niet goed doen, doen het ook niet door een protocol. Sterker nog, de scholen met de juiste protocollen hoeven niet de scholen te zijn met het juiste hart en ziel voor ieder kind. Gun 'ons' de ruimte, gun het kind de ruimte. En weet dat we met z'n allen het beste en hoogste (in de brede betekenis) willen bereiken. Ontwikkelingsprofiel of niet.
BeantwoordenVerwijderen