tag:blogger.com,1999:blog-859946724615514470.post8557469737789459754..comments2023-08-10T21:21:58.850+02:00Comments on hester ijsseling: Spraakverwarring rond persoonsvorming en subjectwordingHester IJsselinghttp://www.blogger.com/profile/17310673251982723989noreply@blogger.comBlogger1125tag:blogger.com,1999:blog-859946724615514470.post-29995481639633365082016-09-25T12:03:57.980+02:002016-09-25T12:03:57.980+02:00Dat ‘een relatie aangaan met de wereld’ vind ik pr...Dat ‘een relatie aangaan met de wereld’ vind ik prachtig verwoord (in je vorige blogpost). Ik ben het er ook zeer mee eens dat de term persoonsvorming te verwarrend is. Deze nodigt uit tot interpretaties die zijn gericht op persoonlijkheidsontwikkeling of ego-ontwikkeling, zo je wil. Waarmee de indruk wordt gewekt dat je jezelf kunt ontplooien geheel los van anderen. En waarbij je je kunt afvragen of dat een taak van het onderwijs is.<br /><br />Maar ik vraag me af of een term als subjectwording daar veel aan verandert. Die gaat voor mij nog te veel uit van het individu. En het impliceert een eindpunt: als je eenmaal een subject bent geworden, dan heb je je eindbestemming bereikt. Ik chargeer wat, want ik weet dat ‘wording’ ook wordt gezien als een constant proces. En toch.<br /> <br />Zelf heb ik meer houvast aan ‘positiebepaling’. Het is bepaald geen mooi woord, dat geef ik toe. Maar het brengt voor mij meer tot uitdrukking dat het erom gaat (te leren) je te verhouden tot de ander. Die overigens datzelfde aan het doen is. <br /><br />Dat laatste maakt dat positie bepalen niet statisch is. Verhoudingen veranderen voortdurend. In een dynamische samenleving moeten we dus constant positie bepalen te midden van anderen die eveneens hun positie tot anderen bepalen. Jonge mensen leren en laten ervaren hoe ze dat kunnen doen is wat mij betreft zeker een taak van het onderwijs.Fifi Schwarzhttp://www.dedingendebaas.nlnoreply@blogger.com